Vrij borduren – de kruissteek voorbij

Een bericht over naaien door op maandag 6 juli 2015

Tags: , , , , , , ,

Wie denkt er bij borduren meteen aan kruissteken? Ik ook! En lang heb ik gedacht dat borduren niets voor mij was. Maar sinds ik een compleet borduurpakketje van een idyllisch Bulgaars tafereeltje kreeg van Milena, heb ik maar eens de stoute schoenen aangetrokken. Ik borduur! En ik vind het nog hartstikke leuk ook.

Doordat ik mijn blikveld had verlegd, realiseerde ik me dat ik al die tijd een hele verzameling handwerktechnieken heb genegeerd. De kruissteek is weliswaar de meest typische borduurtechniek in Nederland, maar er zijn er nog zóveel meer! Zo heb je bijvoorbeeld de steelsteek, de satijnsteek, de stiksteek en de kettingsteek. En de festonsteek is er ook gewoon een. In het Basisboek borduren staan maar liefst 150 steken. Bij geen van die steken hoef je gebruik te maken van het raster dat zo onlosmakelijk aan de kruissteek lijkt te zijn verbonden. Met vrij borduren kun je maken wat je wilt! Ik ben inmiddels gefascineerd door de Japanse Sashiko-techniek, waarmee je grafische figuren creëert met rijgsteken. Deze staat hoog op mijn lijst om deze zomer uit te proberen.

De ideale gelegenheid deed zich voor om meer te experimenteren met een aantal borduursteken. Ik kreeg een opdracht voor een deken als kraamcadeautje. Ter inspiratie gaf de opdrachtgeefster me een afbeelding van een geboortekaartje van het kleine meisje Cerys. Het een eenvoudige tekening van een tandem, met een hondje voorop en een achterspan waar hartjes uit vlogen. Een heel persoonlijk geboortekaartje dat het toekomstige leven van dit jonge gezin verbeeldt.

Cerys

Als basis voor de deken gebruikte ik rood wafelkatoen. Dit katoen kende ik van het blauwe dekentje en ik vond het heel geschikt voor dit doel, omdat het zacht en tegelijkertijd vrij stevig is. Om de deken nog een beetje zachter te maken, koos ik voor een wit flanel met een kleurige motieven voor de achterkant van de deken. De vrolijke – maar ook weer niet té schattige – stof paste goed bij de batik-achtige sfeer van het geboortekaartje. Best lastig om een inschatting te maken over mensen die je niet kent, maar in goed overleg kwamen de opdrachtgeefster en ik er samen prima uit!

Ik borduurde het ontwerp van het kaartje met dun garen van wit katoen in de kettingsteek, alleen de contouren van het hondje en de hartjes maakte ik met stiksteken om ze goed uit te laten komen.

Cerys   Cerys

Achteraf biechtte de opdrachtgeefster op dat ze zich niet goed een voorstelling had kunnen maken van hoe het borduurwerk eruit zou zien. Maar ze had hier niets van laten merken en leek er het volste vertrouwen in te hebben dat het mooi zou worden. Hierdoor had ik alle vrijheid om de deken te maken. Gelukkig was ze erg tevreden met het eindresultaat! En dat maakt mij natuurlijk ook blij.

Cerys